bandoneon 
baraban 
bas 
basetla 
bęben 
bęben 2 
bęben szczelinowy 
cymbały 
dudy 
dwojnica 
er hu 
erxian 
gadułka 
ghichak 
gong chiński 
gongi (yunluo) 
guzheng 
gwizdek gliniany 
harmonia pedałowa 
kemancze 
kemence (turcja) 
kozioł 
kukułka 
ligawka 
lira korbowa 
morin khuur 
okaryna 
piszczałka bezotworowa 
sarangi 
skrzypce diab. 
tanpura 
złóbcoki 
skrzypce suw. 
suka miel. 
terkotka 1 
terkotka 2 
wspak Harmonia pedałowa
Harmonia pedałowa, 24-basowa to polski instrument ludowy, który powstał z połączenia cech harmonii i fisharmonii (lub eoliny). Dźwięk uzyskuje się poprzez tłoczenie powietrza z oddzielnych miechów nożnych (pedałów) połączonych z korpusem metalową/mosiężną rurą i poprzez jednoczesne wybieranie melodii na klawiszach. Wprowadzenie pedałów odciążyło muzyków (lżejsza ręka, gra w pozycji siedzącej), a instrument zdobył popularność podczas wesel i zabaw wiejskich.
Tzw. „pedałówkę” na ziemiach polskich skonstruowano w firmie Piotra Stamirowskiego około 1900 r., następne jej wersje produkowały w kolejnych dziesięcioleciach inne warszawskie pracownie. Po I wojnie ten rodzaj harmonii stał się szczególnie popularny w składzie kapel ludowych na Mazowszu (Kurpie, Garwolińskie), także częściowo na Podlasiu. Harmonie (białe i czarne) dekorowano grawerując ażurowe floralne motywy, ozdabiając szkiełkami, ilustracjami z pasków celuloidowych itp.
Organizator:
Współorganizator:
2013 rok - Projekt został przygotowany w ramach programu Akademia Orange prowadzonego przez Fundację Orange oraz dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2017 rok - Projekt uzyskał dofinansowanie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urzędu m.st. Warszawy
Projekt jest dostępny na licencji
Creative Commons
Uznanie autorstwa 3.0 Polska
