10.05.2013
Miło nam poinformować, że projekt został objęty honorowym patronatem Pani Minister Edukacji Narodowej. Projekt zyskał pozytywną rekomendację i znalazł się na liście honorowych patronatów Ministra. Serdecznie dziękujemy!
okaryna
Okaryny najczęściej wykonuje się z wypalonej gliny albo porcelany. Okaryna posiada od 4 do 24 otworów, które zamykane palcami grającego kształtują wysokość dźwięku. Z boku instrumentu wystaje część przyustna, służąca do zadęcia, zbudowana jak we flecie podłużnym.
Okarynę w znanej dziś postaci skonstruował w drugiej połowie XIX wieku Włoch Giuseppe Donati, lecz istnieją przekazy mówiące, że jej historia liczy ponad 1200 lat. Szybko zdobyła popularność w Europie jako instrument amatorski, nietrudny do wykonania samodzielnie. Próby jej udoskonalenia poprzez dodanie systemu klap i suwaków nie powiodły się. Czasami bywa wykorzystywana przez kompozytorów współczesnych.
Konstrukcja okaryny nie pozwala na regulowanie wysokości dźwięku siłą dęcia w ustnik. Okaryny są wykonane z ceramiki i malowane, miewają najczęściej kształt kuli, ziemniaków, zwierząt, ptaków. Okaryna uważana jest za instrument magiczny, który kojarzy się z naturą i tajemniczością. W Peru muzykujący na niej potrafią wiernie naśladować dźwiękiem głosy ptaków amazońskich, uważają też, że działa jako instrument uspokajający nerwy.
Miło nam poinformować, że projekt został objęty honorowym patronatem Pani Minister Edukacji Narodowej. Projekt zyskał pozytywną rekomendację i znalazł się na liście honorowych patronatów Ministra. Serdecznie dziękujemy!