złóbcoki

Polski ludowy instrument muzyczny o dość trudniej do wymówienia nazwie złóbcoki należy do grupy chordofonów smyczkowych. Nazwa złóbcoki nawiązuje do żłobienia instrumentu z jednego klocka drewna, inni wywodzą ją od łób, czyli kołyski. Złóbcoki są szczególnie charakterystyczne dla Podhala, gdzie występowały do XIX wieku.

złóbcoki

Złóbcoki miały wypukły, podłużny i wąski korpus rezonansowy rzeźbiony wraz z szyjką z jednego klocka. Posiadały 3, a później 4 struny. Grano na nich smyczkiem o łukowatym kształcie.

Strojone były tak jak skrzypce, wydawały dźwięk cichy, ale przejmujący i ostry. Grał na nich słynny góral Jan Krzeptowski zwany Sabałą, który ze swoimi złóbcokami został uwieczniony na zachowanej do dziś fotografii i na pomniku w Zakopanem. Ciekawostką jest, że kilka razy skradziono Sabale z pomnika smyczek do złóbcoków. Tytus Chałubiński, znany XIX-wieczny lekarz i popularyzator Zakopanego, wspominając muzykę Sabały napisał: „Mimo największej biegłości grajka, niepodobna tu uniknąć nieraz skrzypienia lub dojmującego pisku”.

Współcześni muzycy góralscy najczęściej zastępują złóbcoki skrzypcami.

złóbcoki-legend
inne

06.05.2013

Nie ma już wolnych miejsc na warsztaty dla grup zorganizowanych. Można wpisywać się na listę rezerwową. Za to mamy jeszcze wolne miejsca na warsztaty dla osób indywidualnych. Prosimy zapisywać się poprzez formularz zgłoszeniowy, dostępny pod przyciskiem "wypełnij".