W zbiorach Państwowego Muzeum Etnograficznego znajduje się akwarela autorstwa Stanisława Putiatyckiego, przedstawiająca „włościanina ze skrzypcami z okolic Mielca” (1840r.). Akwarela została wykonana bardzo starannie, co umożliwiło wnikliwą analizę instrumentu. Usytuowanie fideli podczas gry pionowo na nodze siedzącego muzyka wskazuje na fidel kolanową a szeroka szyjka sugeruje zastosowanie techniki „paznokciowej”.

Instrument posiada cechy konstrukcyjne, które wskazują na to, że można go uznać za hybrydę powszechnie już wówczas znanych skrzypiec i będących w zaniku form kolanowych. Akwarela Putiatyckiego stanowi dowód, że owe reliktowe formy chordofonów w połowie XIX wieku nadal funkcjonowały w ludowej praktyce muzycznej”1. Dla odróżnienia od suki biłgorajskiej nowe odkrycie nazwane zostało przez Marię Pomianowską i Ewę Dahlig suka mielecka.

Organizator:

Współorganizator:

2013 rok - Projekt został przygotowany w ramach programu Akademia Orange prowadzonego przez Fundację Orange oraz dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2017 rok - Projekt uzyskał dofinansowanie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urzędu m.st. Warszawy

Projekt jest dostępny na licencji
Creative Commons
Uznanie autorstwa 3.0 Polska