ligawa

Ligawa, ligawka, legawka – to rodzaj długiej drewnianej trąby. Należy do ludowych instrumentów dętych z grupy aerofonów, znany na ziemiach polskich od XI w. Ligawa spotykana była zwłaszcza na Mazowszu. Wygięta łukowato, posiada formę rogu, jest długości ponad 1 m. Instrument zazwyczaj wystrugany jest z drewna świerkowego lub olchowego. Składa z dwóch połówek sklejonych woskiem.

ligawa

Średniowieczny kronikarz, Arab, Al-Bekri, piszący o Polsce i Słowianach w wieku X i XI wspomina o ligawie: „Mają różne instrumenta ze strunami i dęte. Mają instrument dęty, którego długość przechodzi 2 łokcie“.

Z ligawy wydobywa się dźwięk wprowadzając pod odpowiednim ciśnieniem powietrze do części ustnikowej i otrzymując kolejne tony składowe dźwięku tzw. alikwoty. Głos ligawy jest przenikliwy, podobny nieco do oboja, a nawet silniejszy. Nazwa ligawki pochodzi od legania, czyli opierania jej podczas trąbienia, właściwa bowiem ligawka, długa na 2 do 3 łokci, była zbyt ciężka, aby grać można było na niej swobodnie bez oparcia.

Odpowiednikami ligawki w innych regionach Polski są bazuna na Kaszubach, a trombita na Podhalu i w Beskidzie Śląskim. W innych krajach europejskich instrumentem pokrewnym jest Róg alpejski. W Australii na podobnej zasadzie zbudowane jest didgeridoo.

View the embedded image gallery online at:
http://www.instrumentyludowe.pl/pl/ligawka/11-pl-aktualnosci/43-06-05-2013.html#sigProId3f23fba61d

ligawa-legend
inne

06.05.2013

Nie ma już wolnych miejsc na warsztaty dla grup zorganizowanych. Można wpisywać się na listę rezerwową. Za to mamy jeszcze wolne miejsca na warsztaty dla osób indywidualnych. Prosimy zapisywać się poprzez formularz zgłoszeniowy, dostępny pod przyciskiem "wypełnij".